Jak wyposażyć narciarza

Nie lubię marznąć, ciepłolub ze mnie wielki. Ale co tam poświęcę się. W końcu przyjemność z jazdy na nartach mi to zrekompensuje.

Jeżdżą wszyscy, z wyjątkiem Juniora. W zeszłym roku przedkładał odśnieżanie "stokowych" schodów nad jazdę na jakimkolwiek sprzęcie. No dobra, mały jeszcze, a specjaliści zalecają rozpoczęcie narciarskiej przygody po ukończeniu 4 lat. W tym roku więc też mu się jeszcze upiecze.


Ale Mysza jeździ, ba pędzi nawet. Jazda sprawia jej prawdziwą frajdę, bo i fizycznie daje radę i mróz jej nie straszny.
Rodzicom pozostaje jedynie zadbać o bezpieczeństwo i wygodę dobierając odpowiedni sprzęt.

Bezpieczeństwo to:

1. Narty - My akurat mamy swoje, ale można też wypożyczyć. Ważne, żeby nie były twarde i długie. No i koniecznie serwisowane. Prawidłowo ustawione wypięcia, naostrzone, przygotowane, tylko takie są bezpieczne.
2. Buty - Swobodne palce (pamiętajcie o skarpecie) i stabilna pięta, to podstawa braku złamania. Reszta nie ważna, zwłaszcza marka.
3. Kask - Błagam tylko nie na czapkę. Taki kask wcale nie chroni, a zderzenie ze zbitym śniegiem, wystającym konarem... nie chcę nawet myśleć.
4. Gogle - Wiedzieliście, że nie tylko poprawiają widoczność, ale też chronią oczy w przypadku uderzenia, zderzenia i innych nieprzewidzianych okoliczności?
5. Protektor, popularny "żółwik". Chroni kręgosłup, czyli to co najważniejsze. Nie jest bardzo popularnym wyposażeniem, ale myślę, że warto go mieć.
6. Krem ochronny - Mróz, wiatr, słońce przy całodziennym przebywaniu na dworze źle wpływają na kondycję skóry. Zresztą sami wiecie.

I wygoda, czyli:

1. Bielizna termoaktywna - bardzo wygodna, gdyż cieplutka i oddychająca.
2. Rękawice, kurtka i spodnie narciarskie, ewentualnie kombinezon. Najlepiej również termoaktywny i koniecznie wodoodporny. Może być z bajerami lub bez. Najważniejsze ciepło i brak krępowania ruchów.
3. Kominiarka lub chusta typu Buff. Chusta jest bardzo wygodna, bo można ją stosować w różny sposób w zależności o warunków pogodowych.
4. Skarpety - nie ma nic gorszego niż przemarznięte stopy, o co na nartach bardzo łatwo.

To co, w drogę? Chyba o niczym nie zapomniałam?


Follow my blog with Bloglovin